Uticaj klime i klimatskih promena ne utiče samo na biljke već i na zemljište, te ne čudi što stručnjaci preporučuju gajenje alternativnih biljnih vrsta koje dobro podnose visoke temperature i sušu.
Alternativne biljne vrste gaje se na manjim površinama u odnosu na glavne biljne vrste među koje spadaju kukuruz, soja, suncokret i strna žita. U okviru sortimenta Instituta za ratarstvo i povrtarstvo, instituta od nacionalnog značaja za Republiku Srbiju zastupljene su biljne vrste koje su interesantne poljoprivrednim proizvođačima, a tu se pre svega misli na sirkove, bundeve, facelije, duvan, hmelj, proso i heljdu koja sve više dobija na značaju, navodi dr Vladimir Sikora iz Instituta.
Sirkovi su u poljoprivrednoj praksi zastupljeni sa nekoliko agronomskih formi. Sirak za zrno se koristi kao stočna hrana i predstavlja alternativu kukuruzu. U okviru NS seme sortimena zastupljeni su hibridi Alba i Gold. Sorte sirka metlaša Prima i Reform su atraktivane, ali se gaje na severu i jugu Bačke zbog prerađivačkih kapaciteta koji su na tim mestima. Među krmne sirkove spadaju sudanska trava i silažni sirak. Ono što je specifično za sirkove i zbog čega dobijaju na značaju jeste to da su tolerantni prema nepovoljnim uslovima spoljašne sredine, visoke temperature i nedostatak vlage. Oni daju rod tamo gde kukuruz ne rodi.
Kada je reč o industrijskoj konoplji zakonska regulativa predviđa da se gaji za stabljiku ili zrno za ishranu životinja. Pošto su prerađivački kapaciteti veoma mali potražnja za sirovinom kao stabljikom je mala. Veća je potražnja za zrnom, koje se koristi kao hrana za životinje je veća, pa je ove godine industrijska konoplja ove godinama posejana na oko 300 hektara. Regulativa EU dozvoljava korišćenje proizvoda od industrijske konoplje kao sirovine – cvet i zrno i u ljudskoj ishrani, pa se površine pod ovom biljnom vrstom povećavaju. NS seme sorte Helena i Marina su registrovane kako kod nas tako i u EU, gde takođe imaju svoje tržište, ističe dr Sikora.
Što se tiče duvana i hmelja, oni se seju na malim površinama shodno potrebama prerađivačke industrije. Hmelj je tradicionalna biljna vrsta, koja se gajila na velikim površinama u južnoj Bačkoj, a danas on zauzima površinu od oko 6 hektara, koje koriste zanatske pivare.
Da li će sve veći broj poljoprivrednih proizvođača početi da seje alternativne biljne vrste pored glavnih i u kojoj meri ostaje nam da vidimo. Svi zainteresovani poljoprivredni proizvođači za sve savete mogu da se obrate stručnjacima iz Instituta za ratarstvo i povrtarstvo, instituta od nacionalnog značaja za Republiku Srbiju.